Kiedy tkamy 2+2 ściągacze na maszynie ściągaczowej, jak wyregulować, czy przednie i tylne pętelki dają taki sam efekt?

Metody debugowania tkaniny z takim samym efektem przedniej i tylnej pętli

Podczas debugowania tkanin o podobnych stylach po obu stronach tkaniny powinniśmy zastosować metodę dziewiarską.Ma to na celu jednoczesne zakończenie procesu rozwijania igły tarczy i igły cylindra, aby uniknąć przednich i tylnych pętli spowodowanych przenoszeniem pętli.Szczelność jest nierówna.Różnica między nią a dziewiarstwem pokrojowym polega na tym, że: rozwiązuje problem niespójności wzorów tkaniny z przodu i z tyłu;przy tej samej długości nici tkanina dziana metodą wlewu ma małą szerokość i dobrą elastyczność;minimalna długość nici do dziania to Jest znacznie dłuższa niż najmniejsza nitka, którą można utkać po ukąszeniu.

Metoda regulacji podczas debugowania innej wymaganej tkaniny żebrowej 2+2

Podczas robienia na drutach 2+2 ściągaczy o wyższej jakości gramatycznej, gdy wszystkie warunki dziania i dopasowanie części są takie same, im dłuższa nić, tym wyższa jakość gramatyczna.Ale w tej dyskusji krzywka tarczowa pasuje do krzywki cylindrycznej.Zmiana położenia należy do zasadniczej zmiany warunków dziania, nie nadaje się już do porównywania zależności między długością nici a jakością grama w tych samych warunkach.Rzeczywista sytuacja pokazuje również, że przy tej samej długości nici szerokość tkaniny utkanej metodą side-by-side jest mniejsza, a jakość gramatyczna znacznie wyższa.Jest to wynik zmiany warunków tkania.Podczas robienia na drutach w pozycji tylnej, nawet jeśli ustawiona jest minimalna długość nici, jakość gramowa nie może być wyższa niż gramatura materiału, gdy w pozycji tej tkana jest normalna długość nici.

Podczas tkania żeberek 2+2 i spandexu należy dostosować i zmodyfikować sposób podawania spandexu przez maszynę.Ogólna metoda żebra i spandexu polega na wprowadzeniu przędzy spandex do igły tarczy od zewnętrznej strony igły tarczy przez koło prowadzące i wyregulowaniu względnego położenia krzywki tarczy i krzywki cylindra igły do ​​tyłu, aby zapobiec przesunięciu się igły od zaczepienia cylindra igły.Przędza spandex.Metoda ta jest oczywiście niewykonalna podczas wyrównywania pozycji.Użycie tej metody spowoduje, że igła strzykawki zje przędzę spandex.Podczas robienia na drutach w odwrotnej pozycji, jeśli chcesz dodać spandex do igły tarczy, możesz zastosować inną metodę, to znaczy przędzę spandex podaje się znad igły tarczy i za igłą cylindra.W ten sposób można zapobiec zjedzeniu przędzy spandex przez cylinder igłowy.Jednakże zastosowanie tej metody do dodawania przędzy spandex wiąże się z pewnymi wymaganiami wobec maszyny.Wymagania są następujące: Po pierwsze, przy wyborze drutów wybierających nie można stosować drutów o zbyt długim języczku.Języki długich igieł języczkowych zamykają się wcześniej, gdy są rozwiązane., Łatwo jest zacisnąć przędzę spandex, aby utworzyć nacięcie, a spandex pęknie.Po drugie, istnieją pewne wymagania dotyczące projektu krzywej trójkąta tarczy, a celem jest kontrolowanie czasu zamykania igły przez krzywą.

Odrobina po jedzeniu niekoniecznie rozwiązuje problem z ubraniem.Obecnie w igłach tarczowych większości maszyn dziewiarskich żebrowych dostępnych na rynku stosuje się igły o małych końcach, czyli igły dziewiarskie z małym haczykiem i krótkim zatrzaskiem, których celem jest zmniejszenie ilości przenoszenia pętli podczas procesu rozwijania.Ponieważ im mniejsza jest igła, tym mniej ciasna jest stara pętla igły tarczowej, gdy jest ona odczepiona od igły i tym mniejsza jest ilość przędzy, którą należy przenieść ze starej pętli igły cylindrycznej igłowej.Jednak zjawisko transferu jest w dalszym ciągu nieuniknione.Jest to po prostu zmiana wysokości transferu, a rozwiązanie problemu tkanin ma charakter jedynie lokalny, a nie fundamentalny.

Kolejna niewielka liczba maszyn przyjęła inną metodę rozwiązania tego problemu.Pomysł jest taki: skoro transfer w pętli jest nieunikniony, niech to się stanie.Wszystko, co należy zrobić, to dodać kolejną akcję dziania po zakończeniu przenoszenia w pętli, aby odwrócić konsekwencje przeniesienia w pętli podczas procesu rozwijania pętli.Metoda jest następująca: kiedy igła tarczy i igła cylindra igły zakończą pętlę i przejdą do następnej akcji dziewiarskiej, pozwól igle tarczy wykonać czynność laika w oddychaniu, a jednocześnie pozwól igle cylindra wywierać działanie dociskające i napinające, tak, że igła tarczy i igła Igła cylindra wykonuje kolejny transfer pętli, aby wyeliminować nierównomierne rozmieszczenie pętli spowodowane przenoszeniem pętli podczas procesu zapętlania igły tarczy i igły cylindra.